Χρειάζεται θεραπεία η υπερτροφική αποφρακτική μυοκαρδιοπάθεια;

Εάν η φραγή της εξόδου είναι σε προχωρημένο στάδιο, τότε εμφανίζονται και συμπτώματα όπως δύσπνοια, στηθάγχη, γρήγορη κόπωση. Σε αυτή την περίπτωση, η θεραπεία είναι αναγκαία.

Ποιες μορφές θεραπείας υπάρχουν για την υπερτροφική αποφρακτική μυοκαρδιοπάθεια;

Σε πρώτη φάση ακολουθείται μια φαρμακευτική αγωγή. Δίνονται φάρμακα, τα οποία μειώνουν την δύναμη σύσπασης των μυών της καρδιάς, με αποτέλεσμα η υπερτροφία που υπάρχει κατά τη διάρκεια της σύσπασης των μυών να μην είναι τόσο έντονη. Σε αρκετές περιπτώσεις, η φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με αποφυγή έντονων σωματικών επιβαρύνσεων είναι επαρκής. Σε περίπτωση όμως, που η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι επαρκής, τότε υπάρχουν δύο ακόμη δυνατότητες: η χειρουργική και η επεμβατική θεραπεία.

Στο πλαίσιο της χειρουργικής θεραπείας, διεξάγεται μια επέμβαση καρδιάς, κατά την οποία ο υπερτροφικός ιστός στην περιοχή εξόδου του αίματος από την αριστερή κοιλία αφαιρείται. Επειδή το οπτικό πεδίο του χειρουργού στην προκειμένη περίπτωση είναι μειωμένο, η αφαίρεση αυτή δεν είναι αρκετά εύκολη. Γι’ αυτό και πριν από μια χειρουργική θεραπεία αυτής της νόσου συνιστάται η επεμβατική θεραπεία. Με την επεμβατική θεραπεία μπορούμε με τη χρήση ειδικών καθετήρων να κάνουμε έκχυση αλκοόλης στο σημείο όπου υπάρχει η έντονη υπερτροφία, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στην σταδιακή μείωση της τοπικής υπερτροφίας. Δεν επηρεάζουμε το πάχος όλων των τοιχωμάτων, αλλά μόνο το σημείο που έχει τοποθετηθεί η αλκοόλη. Σε εκείνο το σημείο, σε διάστημα τριών έως έξι μηνών μειώνεται σταδιακά η υπερτροφία, με αποτέλεσμα να μπορεί το αίμα να ρέει κανονικά. Ενώ παραμένει ακόμη η υπερτροφία των μυϊκών τοιχωμάτων της καρδιάς, αυτή δεν έχει πλέον αρνητικές επιπτώσεις στη ροή του αίματος, με αποτέλεσμα και τα συμπτώματα να υποχωρούν.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της επεμβατικής θεραπείας στην περίπτωση της υπερτροφικής αποφρακτικής μυοκαρδιοπάθειας;

Τα πλεονεκτήματα της επεμβατικής θεραπείας είναι ότι ο ασθενής εξοικονομεί μια καρδιοχειρουργική επέμβαση και έτσι, δεν μπαίνει σε ένα μεγάλο χειρουργικό ρίσκο. Στην περίπτωση όπου η επεμβατική θεραπεία δε φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, ο ασθενής χωρίς κανένα πρόβλημα μπορεί στη συνέχεια να χειρουργηθεί. Με άλλα λόγια, η επεμβατική θεραπεία προσφέρει ένα μεγάλο πλεονέκτημα για μια τόσο σπανία ασθένεια.