Κι μαρμαρυγή είναι ένας γρήγορος ρυθμός χτυπήματος των δύο άνω κοιλοτήτων της καρδιάς, δηλαδή των κόλπων. Οι κόλποι χτυπούν όχι μόνο γρήγορα αλλά και ασυντόνιστα και χαοτικά χωρίς να συντονίζονται με τις κοιλιές της καρδιάς.
Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή αρρυθμία παγκοσμίως και και η πιθανότητα εμφάνισης της αυξάνεται όσο αυξάνεται η ηλικία του ατόμου. Περίπου ένας στους τέσσερεις ανθρώπους μετά το πέρας των 55 ετών θα παρουσιάσει κολπική μαρμαρυγή.
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να διαρκέσει από μερικά λεπτά έως και να εξελιχθεί σε μία χρόνια νόσο
Τι είναι ακριβώς η θεραπεία της μαρμαρυγής κρύο-ενέργειας;
Μία μορφή θεραπείας της κολπικής μαρμαρυγής είναι η αντιμετώπιση της με κρύο ενέργεια. Η διαδικασία είναι ελάχιστα επεμβατική, οπότε δεν απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Μέσω μιας μικρής τομής, συνήθως στη βουβωνική χώρα, ο καρδιολόγος εισάγει έναν καθετήρα στον αριστερό κόλπο της καρδιάς. Εκεί προωθείται ένας ειδικός καθετήρας, ο όποιος έχει στην κορυφή του ένα ειδικό μπαλόνι. Το ειδικό αυτό μπαλόνι τοποθετείται στις ενώσεις των πνευμονικών φλεβών με την καρδιά και μέσα στο μπαλόνι διοχετεύεται υγρό χαμηλής θερμοκρασίας με αποτέλεσμα αυτό να οδηγεί στην δημιουργία ουλής στο σημείο, όπου εφάπτεται. Η δημιουργία αυτής της ουλής απομονώνει τις πνευμονικές φλέβες από την υπόλοιπη καρδιά. Αυτό αποτελεί και το κύριο σημείο της θεραπείας καθότι η έναρξη μιας κολπικής μαρμαρυγής συμβαίνει ως επί το πλείστων στις πνευμονικές φλέβες. ΄Ετσι με τη συγκεκριμένη απομόνωση που δημιουργείται στην ένωση των πνευμονικών φλεβών και της καρδιάς δεν μπορεί αυτή η αρρυθμία που ξεκινάει στις πνευμονικές φλέβες να μεταδοθεί στην καρδιά, με άλλα λόγια η θεραπεία μπλοκάρετε πριν φτάσει στην καρδιά.
Υπάρχουν εναλλακτικές πέραν της κρύο-ενέργειας;
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να θεραπευτεί είτε με κρύο-ενέργεια είτε με κατάλυση με υψίσυχνο ρεύμα (RF-Ablation) είτε με φαρμακευτική αγωγή. Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Για ποιον είναι κατάλληλη η θεραπεία με κρύο;
Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με τη χρήση ρεύματος είτε με κρύο-ενέργεια, είναι κάτι το οποίο πρέπει να συζητηθεί με τον θεράποντα ιατρό. Υπάρχουνε βασικά κριτήρια όπως το μέγεθος του αριστερού κόλπου της καρδιάς καθώς και η διάρκεια παρουσίας της ασθένειας, οι οποίες μπορούν να καθορίσουν την μορφή θεραπείας. Η τελική απόφαση θα πρέπει να παρθεί μετά από συζήτηση με τον θεράποντα γιατρό.
